سازمان حوضه آبریز (RBO)
در صورت عملیاتی کردن سیستم پشتیبان تصمیم‌گیری به‌عنوان یکی از اجزای اصلی فرآیند IWRM، تصمیم گیران قادر خواهند بود که نه‌تنها تأثیرات احتمالی تصمیمات خود را ارزیابی کنند، بلکه با فراهم آوردن بستری که موردتوافق تمامی ذینفعان باشد، دریافت بازخورد تصمیمات توسط ذینفعان و آب بران را برای مدیران و تصمیم‌گیرندگان امکان‌پذیر سازد. حضور همه ذینفعان و ذی‌مدخلان در فرآیند تصمیم سازی، توجه به مسائل محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی را در همه سطوح تضمین می‌کند و یا حداقل توجهات را به این مسائل معطوف می‌نماید. بر اساس یک سطح بالای تعمیم‌پذیری تئوری، اصول طراحی سازمان حوضه پیشنهاد می‌شود. طراحی مکانیسم‌های تصمیم‌گیری، مکانیسم اشتراک داده و اطلاعات، مکانیسم نظارت و مکانیسم مشارکت ذینفعان در RBO، مهم‌ترین اصول طراحی یک حوضه آبریز است. پیاده‌سازی مدیریت یکپارچه منابع آب نیازمند برقراری توازن میان اهداف متعارض است و همچنین در این شیوه مدیریتی تغییر پارادایم، از مدیریت بالا به پائین و دستور-کنترل به سمت پارادایمی غیرمتمرکز، مشارکتی و منعطف‌تر بوده است. به‌این‌ترتیب با توجه به موارد ذکرشده و همچنین شرایط بومی ایران، ساختار حوضه آبریز زاینده‌رود پیشنهاد شد.